Bir Kadın

Bir kadın Peygamberimiz s.a.v. e gelerek şöyle dedi:

Ey Allah’ın Peygamberi, kocam uzun zamandan beri hastaydı. Şu anda ölüm döşeğinde son anlarını ya­şıyor. Dili tutuldu. Bir türlü kelime-i şehâdet getiremi­yor. İmansız gitmesinden korkuyorum.

Peygamberimiz s.a.v. sordu:

Kocanın ne günâhı vardı? Allah’ın hangi emirleri­ne karşı gelirdi?

Kocam iyi bir insandır. Herkese iyilik eder, yar­dımda bulunurdu. Yalnız annesine saygı göstermezdi. Bazan haksız yere kalbini kırardı.

Peygamber s.a.v. Efendimiz:

Sen git dedi, kadına. Kocanın annesini bana gönder.

Az sonra çok yaşlı, beli bükülmüş bir kadın, değneğine dayanarak Peygamberimizin huzuruna girdi.

Oğlum çok iyi insandır ey Allah’ın Resûlü diye ko­nuştu. Ancak bazan beni haksız yere kırardı, kalbimi incitirdi. Ona hakkımı helâl etmiyorum.

Öyle ise hakkını helâl etmediğin oğlunu Allah âhirette Cehennem azabında yakacaktır. Ahirette Ce­hennem azabında yanacağına dünyada yansın. Oğlunu ateşe atalım.

Peygamberimiz yaşlı annenin sevgisini ve acıma hissini harekete geçirmek için sahabilerinden bazıları­na emretti:

Haydi odun toplayın, büyükçe bir ateş yakın!

Bu emri duyan anne yalvarmaya başladı:

Yâ Resülâllah, ne olursunuz, oğlumu yakma­yın. Ne kadar hakkım varsa hepsini helâl ettim.

Annenin hakkını helâl etmesi üzerine Peygamber Efendimiz yanında duran bir sahabisine:

Gidin, buyurdu. Dili tutulduğundan şehâdet ge­tiremeyen hastayı ziyaret edin, bakın, dili hâlâ tutuk mu?

Hemen yola çıkan ashab, Alkama adındaki hasta­yı, ziyaret ettiler. Dilinin açıldığını hayretle gördüler. Adam devamlı şekilde kelime-i şehâdet getiriyordu.

Eşhedü en lâ ilâhe illâllah ve eşhedü enne Muhammeden abdühu ve Resulüh, dedi ve imanla âhirete göçtü.